5. Nowe nabytki i utkańce

Podczas niedzielnego spaceru po pchełce wypatrzyłam cudną konewkę. 

Idealnie pasuje do wystroju na serwetce z cebulki,

a obok lampka nabyta kiedyś na allegro (tematyczna).

Nabyte u Pana Antika czółenka,

płozowe do wełenek,

łódeczkowe z duszą

I ostatnie utkańce z Łucznicy

pszczółka, którą upodobało sobie psisko

i pasiaczek- wełniaczek,

 który zajął honorowe miejsce na stole w kuchni,

chociaż w zamyśle miał być trochę większy.

Pozdrawiam cieplutko Aśka:)

4. II stopień wtajemniczenia

Czyli praca na 4 nicielnicach

trochę bardziej skomplikowane i przez to bardziej efektowne

Wzór to "cebulka"

A to moje dzieło

Pani Ania wykorzystująca wolną chwilę, 

jak liczyliśmy i tkaliśmy

A to inny wzór, niestety ja zrobiłam tylko kawałek:(

Dwuosnowówka, rewelacja

I jeszcze rzut oka na pracownię

I Pan tkacz przy pracy:)

Pozdrawiam cieplutko Aśka:)

3. Łucznica

zdjęcie z eholiday.smcloud.net

 I od 4 do 15 listopada zmieniłam miejsce pobytu 

na wspaniały zakątek pełen niepowtarzalnego nastroju, 

ciszy spokoju i taki całkiem nie do opisania:)

Kto tam był to wie o co mi chodzi

zdjęcie z eholiday.smcloud.net

 Zamieszkałam wraz z innymi Tkaczami w Dworze 

mając do wspólnej dyspozycji nastrojowy salonik

 Przeuroczą kuchenkę

 z oryginalnymi ozdobami

No i oczywiście wspaniałe miejsce, 

w którym to stawiałam pierwsze kroki tkackie
na zdjęciu tkacz, który był z nami na kursie:)

Nasza nieoceniona, pełna ciepła, spokoju i cierpliwości Pani Ania:)

Na początku snowadło i snucie osnowy

 " ubieranie" krosna

 krzyżulec

 i gotowość do przeciągania przez nicielnice i płochę:)

Nie zabrakło również bardka i tabliczek

I zdęjcia moich dzieł

SZMACIACZEK

 pokrowiec na komórkę zrobiony na bardku i krajki

krajki  - jedna jeszcze w trakcie produkcji

I wszystkie prace wykonane na I stopniu

Po zakończeniu była oczywiście wystawa prac 

i uroczyste wręczenie dyplomów ukończenia kursu

TKANINY TRADYCYJNEJ I STOPNIA

a następnym razem trochę o II stopniu.

Pozdrawiam cieplutko Aśka:)

2.A zaczęło się...

W upalny letni dzień dziergając na szydełku kolejną tulankę, kątem oka oglądałam "Rozlewisko". Uwagę moją przyciągnęło stare krosno w stodole, które uroczy małżonek sprezentował żonie - oby było takich więcej. 
"No tego jeszcze nie próbowałam" - stwierdziłam do siebie w duchu:)

I zaczęło się. 

Internet poszedł w ruch - co to jest?, jak to działa?, jakie ma wymiary? jak się tego można nauczyć?...... Nie muszę dalej pisać pytań i wątpliwości z tym związanych bo każdy kto zaczynał wie o co w tym wszystkim biega.

Na allegro nabyłam trochę dostępnej literatury w języku polskim

Z tego dzieła 

udało mi się zrobić nawet wzornik, ale ta technika nie przypadła mi do gustu

Najbardziej nurtowała mnie budowa krosna. A, że jestem wyjątkowo uparta grzebałam w necie w poszukiwaniu czegoś konkretnego i w końcu po 2 tygodniach znalazłam prawdziwą perełkę

szczegółowa budowa krosna z wymiarami, dokładnym rozpisaniem elementów i wszelakich pierdołek potrzebnych do jego budowy. Zdjęcie trochę archaiczne, ale nie ma się co dziwić bo to Młody Technik z października 1978 roku.

Muszę na zakończenie powiedzieć, że z każdej z powyższych książek można jakieś drobne detale wyciągnąć, przerażające są dla mnie te dziwne wyliczenia, ale stwierdzam jedno nie ma to jak praktyka.

A nabyłam ją w Łucznicy, ale o tym już następnym razem.

Pozdrawiam cieplutko Aśka:)